پایی در دنیا جا ماند ...

بودند کسانی که با شوری ناگفتنی در راه خدا گام برمی‌داشتند لبهای رهبرشان چون باز می‌شد تا فرمان جهاد دهد سر از پا نمی‌شناختند اما دنیا فریبشان داد، انگیزه‌های مادی بر آنان غلبه کرد، هدفهای کوچک و حقیر هدف اصلی را از یادشان برد رسیدن به مال و منال، رسیدن به تجملات، رسیدن به ریاست و قدرت موجب شد تا از راه بمانند و خودآفتی شوند برای دیگران.آنانکه دل قوی داشتند و ایمان راسخ، کلام رهبر را به لوح دل حک کردند تا باد و باران بر آن اثر نگذارد و با خود به هر سویشان نبرد.

قدرت طلبى از هر كه باشد از شيطان است‏

قدرت‏طلبى در هر كه باشد، اين اسباب اين مى‏شود كه زمين بخورد. قدرت‏طلبى از هر كه باشد از شيطان است، مى‏خواهد رئيس جمهور آمريكا قدرت‏طلبى كند يا يك طلبه‏اى در مدرسه بخواهد قدرت‏طلبى بكند يا يك امام جمعه‏اى در مركزى كه دارد. اگر وضع اين باشد كه قدرت‏طلبى در كار بيايد و كار اين كه: من اين طور بايد باشم، بشود، بداند كه اين از شيطان است، شيطان اين تزريق را از ابتدا كرده است و ما را هم از اين راه بيشتر از جاهاى ديگر مى‏تواند بازى بدهد، كه تو فلانى هستى! تو چه هستى! ديگران چى اند! از اين معانى هيچ فرقى مابين آن آدمى كه به حسب ظاهر قدرتمند دنياست و دارد باز هم دنبال قدرت مى‏گردد، با آن آدم زاهدى كه توى يك صومعه نشسته است، در اين جهت فرق نيست كه اگر هر دوشان بگويند: من اين طور! اين زاهد بگويد: من اين زاهد هستم! من چه! يا آن بگويد: من قدرتمند هستم! هر دويش از شيطان است، بلكه اين فسادش بيشتر از آن است، خودخواهى هميشه اسباب اين است كه انسان را به فساد بكشد. تمام فسادهايى كه در عالم پيدا مى‏شود، از خودخواهى پيدا مى‏شود، از حب جاه، از حب قدرت، از حب مال، از امثال اينهاست و همه‏اش برمى گردد به حب نفس و اين بت از همه بزرگتر است و شكستنش هم از همه مشكل‏تر است. تعقيب كنيد كه اگر نمى‏توانيد به تمام معنا بشكنيد كه مى‏توانيد انشاء الله مشغول باشيد به شكستن دست و پاى يك همچو بتى. اگر رهايش كنيد شما را به هلاكت مى‏كشاند. اين طور نيست كه ما را رها كند، ما يك معصيتى بكنيم ما را رها كند، يك كار ديگرى بكنيم زيادتر ما را رها كند. درجه به درجه پيش مى‏برد تا آن جايى كه دين انسان را از دست انسان مى‏گيرد. اين يك مسأله طبيعى است كه

صحيفه نور ج 19 صفحه 157

شغل شيطان هم همين است، هم شيطان باطنى انسان، هم آن شيطانى كه اينها هم به او بستگى دارند.

ما بايد به گونه‏اى زندگى كنيم كه اگر آن را از ما گرفتند، حسرت نخوريم‏

من قبلاً از حسن نظر آقاى مشكينى تشكر مى‏كنم و اميدوارم خداوند مؤافق حسن نظر ايشان با من رفتار كند و همه ما را تؤفيق بدهد كه در خدمت اسلام باشيم و همچنين تشكر مى‏كنم از آقايان كه من را مفتخر به زيارت خودشان كردند و اميدوارم اين مسؤوليتى را كه به آنها محول شده است، به احسن وجه به پايان برسانند و آن طورى كه موجب رضاى خداست عمل كنند.

از اهم مسائلى كه بايد تذكر بدهم، مسأله است كه به همه روحانيت و دست اندركاران كشور مربوط شود و هميشه نگران آن هستم كه مبادا اين مردمى كه همه چيزشان را فدا كردند و به اسلام خدمت نموده و به ما منت گذاشتند، به واسطه اعمال ما از ما نگران بشوند، زيرا آن چيزى كه مردم از ما توقع داشته و دارند و به واسطه آن دنبال ما و شما آمده‏اند و اسلام را ترويج نموده و جمهورى اسلامى را بپا كردند و طاغوت را از ميان بردند، كيفيت زندگى اهل علم است. اگر خداى نخواسته مردم ببينند كه آقايان وضع خودشان را تغيير داده عمارت درست كرده‏اند و رفت و آمدهايشان مناسب روحانيت نيست و آن چيزى را كه نسبت به روحانيت در دلشان بوده است از دست بدهند، از دست دادن آن همان و از بين رفتن اسلام و جمهورى اسلامى همان . البته من اين نكته را عرض كنم، يك دسته كه در معرض خطر هستند بايد خودشان را حفظ كنند ولى همين‏ها هم بايد مواظب باشند كه زايد بر ميزان نباشد. شما گمان نكنيد كه اگر با چندين اتومبيل بيرون بياييد وجهه‏تان پيش مردم بزرگ مى‏شود. آن چيزى كه مردم به آن توجه دارند و مؤافق مذاق عامه است، اين كه زندگى شما ساده باشد، همان طورى كه سران اسلام و پيغمبر اسلام و اميرالمؤمنين و ائمه ما زندگى‏شان ساده و عادى بود بلكه پايين‏تر از عادى آنها هم كه جمهورى اسلامى را بپا كردند، مردم عادى هستند و كسانى كه بالا بالاها نشسته‏اند، هيچ دخالتى در اين مسائل نداشته و ندارند. اين مردم بازار و كشاورز و كارگران كارخانه‏هاو طبقات ضعيف به حسب دنيا و قوى به حسب - آخرت هستند كه اين توقع را دارند كه اگر خداى نخواسته نفوس اين مردم از ما منحرف بشود، ضرر آن براى ما تنها نيست، بلكه براى اسلام است و ما بايد حفظ كنيم آنهايى را كه اسلام و جمهورى اسلامى را نگه داشته‏اند و بعد از اين هم نگه خواهند داشت و حفظ آن به اين است كه زندگى ما عادى باشد.

صحيفه نور ج 19 صفحه 189

آنهايى هم كه مى‏خواهند خودشان را حفظ كنند، بايد بدانند كه گاهى با يك اتومبيل پيكان بهتر مى‏توانند محفوظ باشند/ و / تا وسيله ديگر. و ائمه جمعه و جماعات كه اگر عادى بيرون بيايند ممكن است از بين بروند، بايد به آن مقدارى حفظ كنند كه زياد نباشد و اين طور نباشد كه امام جمعه وقتى در خيابان مى‏آيد، خيابان را خلوت كنند و هياهو به راه بيندازند، اين طور چيزها حيثيتشان را در جامعه ساقط مى‏كند. بزرگى شما آقايان به دنيا نيست، بزرگى شما به آخرت است و به اين كه پيش خدا آبرومند باشيد و اين يك مسأله مهمى است كه دخالت در حفظ جمهورى اسلامى دارد و ما بايد خيلى مواظب باشيم و اهل علم و دولت و دست اندركاران بيشتر بايد مواظب باشند، چرا كه همه دنبال اين هستند كه نقطه ضعفى، خصوصاً از اهل علم پيدا كنند و در همه جا مطرح سازند. و ما بايد به گونه‏اى زندگى كنيم كه اگر چنانچه آن را از ما گرفتند، حسرت نخوريم، نه اين كه مثل رئيس جمهور آمريكا كه اگر اين مقام را از او بگيرند، شايد از حسرت دق كند!